Kulinaria
Kuchnia podlaska bazuje na tym, co urodzi podlaska ziemia. W kuchni tej przez całe wieki mieszały się receptury żydowskie i tatarskie, a także białoruskie, ukraińskie i litewskie. Z mieszanki tej powstały potrawy proste, oparte na lokalnych produktach, aromatyczne, pachnące przyprawami i po prostu pyszne! Tylko na Podlasiu skosztować można potraw zupełnie nieznanych w innych częściach kraju, a których nazwy brzmią czasem nieco egzotycznie.
Babka ziemniaczana
Składniki:
12 dużych ziemniaków
30 dag wędzonego boczku
15 dag słoniny w majeranku
2 jaja
1 duża cebula
2 ząbki czosnku
pieprz mielony
sól
majeranek
1 łyżka śmietany
mąka
tłuszcz do formy
Przygotowanie:
Ziemniaki obrać, umyć i utrzeć na drobno. Odcedzić na sitku. Wędzony boczek oraz słoninę pokroić w drobną kosteczkę, i podsmażyć na patelni. Następnie wraz z gorącym tłuszczem wlać do masy ziemniaczanej. Wbić jaja, posolić i popieprzyć do smaku. Dodać cebulę pokrojoną w kostkę, łyżkę śmietany oraz czosnek. Użyć mąki, aby ciasto było gęste. Dokładnie wymieszać całą masę. Do foremki wysmarowanej tłuszczem i wysypanej bułką tartą przełożyć masę ziemniaczaną i wstawić do nagrzanego piekarnika (180 stopni). Piec około 1 – 1,5 godziny. Aby babka miała chrupiącą skórkę można w trakcie pieczenia posmarować ją tłuszczem.
Pierekaczewnik
Pierekaczewnik to wyrób zarejestrowany w UE przez Dżennetę Bogdanowicz, właścicielkę Restauracji Tatarska Jurta w Kruszynianach, jako produkt regionalny o wielowiekowej tradycji. Pierekaczewnik to wielowarstwowa struktura, będąca rezultatem układania na sobie cienkich (prawie przezroczystych) warstw ciasta. Efekt ten uzyskuje się poprzez bardzo dokładne rozwałkowywanie ciasta. Po ułożeniu wszystkich warstw ciasta oraz farszu całość zwija się w rulon. Dzięki temu w przekroju widoczne są charakterystyczne dla pierekaczewnika liczne warstwy ciasta i nadzienia ułożone na przemian. Po upieczeniu pierekaczewnik swym wyglądem przypomina muszlę ślimaka. Smak w zależności od nadzienia jest pikantny lub słodki. Produkt podaje się tradycyjnie na ciepło, dzięki czemu jego poszczególne warstwy rozdzielają się i stają się lekko chrupiące.
Kartoflaniki
Kartoflaniki to pierożki z nadzieniem z ziemniaków, jajek na twardo i zieleniny. Jest to tradycyjne danie kuchni tatarskiej.
Z mąki i wody zrobić ciasto.
Na nadzienie potrzebne będą:
– ziemniaki (10-12 ugotowanych w mundurkach)
– jajka (6 sztuk ugotowanych na twardo)
– 1 surowe jajko
– posiekana natka pietruszki oraz koperek – dużo
– 3 cebule
– sól, pieprz
Ugotowane i przestudzone ziemniaki kroimy w kostkę. Cebulę również drobno siekamy i wrzucamy na patelnię, aby ją zeszklić. Mieszamy ziemniaki, cebulę, posiekane jajko na twardo oraz zieleninę. Wbijamy jajko, doprawiamy i starannie mieszamy.
Na krążki wycięte z ciasta układamy łyżeczkę farszu, brzegi starannie zlepiamy i zaplatamy. Tak przygotowane pierożki wrzucamy na wrzątek (woda musi być posolona, można dodać do niej łyżkę oleju). Gotujemy około 3 minuty od momentu wypłynięcia. Najlepiej smakują polane masłem.
Kartacze (cepeliny)
Składniki:
ziemniaki 2 kg
cebula 2
mąka ziemniaczana 2 łyżki
jajko 1
sól i pieprz
Farsz:
mięso wołowe (pręga, rostbef) 700 g
majeranek
lubczyk
Surową masę ziemniaczaną włożyć do sitka wyłożonego gazą i osączyć. Masa ziemniaczana powinna być raczej sucha niż mokra. Ziemniaki w mundurkach obierać i przepuścić przez praskę. Gdy nieco ostygną wymieszać z surowymi, dodając mąkę ziemniaczaną i jajko. Dokładnie wyrobić masę, doprawiając solą i pieprzem. Mięso przepuścić przez maszynkę razem z drugą obraną cebulą. Doprawić farsz ziołami, solą i pieprzem. Kawałki masy ziemniaczanej rozpłaszczać w dłoniach, wkładać farsz i zlepiać w owalne kluski. Kartacze wkładać do osolonego wrzątku i gotować ok. 30-40 minut, 15 minut od wypłynięcia. Pokrojoną w drobną kosteczkę słoninę lub boczek roztopić na patelni. Odcedzić kartacze, polać okrasą i podawać.
